ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ

Ένας-ένας οι πρωθυπουργοί μας δοκιμάζουν την τύχη τους στην προσπάθεια καταλήστευσης των Ελλήνων με τρόπο συγκαλυμμένο. Όλοι οι «μεγάλοι» ηγέτες μας σπεύδουν να ξεπουλήσουν δημόσια περιουσία, να αυξήσουν τους φόρους, να χειραγωγήσουν το Χρηματιστήριο, να πάρουν δάνεια για έργα-μαιμού , να δώσουν γη και ύδωρ σε ξένους κι ελληνόφωνους καρχαρίες για να παραμείνουν στην εξουσία.

Κι όταν οι επικυρίαρχοι αντιληφθούν καθυστερήσεις, ανασφάλειες κι ενδοιασμούς ξαφνικά οι μεγάλοι ηγέτες μετατρέπονται αυτοστιγμεί σε κουρελούδες. Σαν κουρελού έφυγε ο Σημίτης από την εξουσία για ανέβει ο Καραμανλής και να ανοίξει ο δρόμος για τον Γιώργο.

Κουρελού μου θύμισε ο Γιωργάκης σήμερα … κουρελού μου θύμιζε κι ο Κωστάκης φεύγοντας. Και τώρα σε ποιον πέφτει ο κλήρος να συνεχίσει την καταστροφή ; Ποιος θα είναι ο γενναίος που πάνω του θα βασιστούν οι ξένοι τοκογλύφοι ;

Είναι τυχαίο το υποκοριστικό «-άκης» να συνοδεύει …σεβάσμιους αρχηγούς χωρών ή μήπως απλά το επαναλαμβάνουν τα ΜΜΕ για να ΜΗΝ ξεχνούν οι «ηγέτες» το ανάστημά τους σε σχέση με αυτούς που πρέπει να υπηρετήσουν;

Θα έρθει κανένας νέος ηγέτης ΠΙΟ αυστηρός κι έτοιμος να γίνει οικονομικός δικτάτορας για να μαζέψει το χρήμα των Ελλήνων για να το δώσει στους ξένους χορηγούς του ;

Μα δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Ο κόσμος φαίνεται να ξύπνησε και δεν πειθαρχείται πλέον. Ήλθε το ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ … αυτό που τρέμουν όλοι οι πολιτικοί του κόσμου. Κι όταν χάνεται ο φόβος … μόνο ο τρόμος μπορεί να μαντρώσει τον λαό. Και η εξίσωση αυτή έχει λυθεί παλιά κι εδώ αλλά και σ’ άλλες χώρες.

Είτε θα λέγεται τρομοκρατία ή δικτατορία. Μόνο αυτές οι λύσεις μένουν. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πάρουν τα λεφτά μας. Με δήθεν «φορολογική συνείδηση» ο Αλογοσκούφης , με «δίκαιους φόρους» ο Παπακωνσταντίνου , με «εισφορές αλληλεγγύης» ο Βενιζέλος … και με άλλους ευφημισμούς … «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος»… ειδικά αν εξαρτάσαι από την ψήφο του.

Αν δεν γεμίσεις τις τσέπες των τοκογλύφων γρήγορα σε τρώει το σκοτάδι. Έτσι χάθηκαν από προσώπου γης πρώην καμαρωτοί υπερυπουργοί . Από τον Τσοβόλα μέχρι τον Παπακωνσταντίνου … τους τρώει όλους το σκοτάδι… κι από παντοδύναμους γκουρού των Οικονομικών τους βλέπουμε ξανά … να κάνουν τους επίσημους … σε πανηγύρια μικρών χωριών.

Οι ξένοι τοκογλύφοι θέλουν τα λεφτά μας … και τα θέλουν όλα ΤΩΡΑ!

Ο Καντάφι αντιστάθηκε όσο μπορούσε. Αντιστάθηκε στη λάσπη, στο εμπάργκο, στους βομβαρδισμούς και κατάφερε να χτίσει ένα κράτος που έδινε δουλειές στους πολίτες του την ίδια στιγμή που οι Έλληνες ηγέτες δημιουργούσαν και πάλι κύματα οικονομικών μεταναστών και νέες γενιές φτωχών και άπορων.

Στη Λιβύη έβρισκαν δουλειά ακόμα κι Έλληνες αλλά και χιλιάδες Κινέζοι.

Από την υπάκουη στο ΔΝΤ Ελλάδα … πλέον αποχωρούν και οι Πακιστανοί.

Ακόμα και το ποσοστό των Λιβύων που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχιας ήταν χαμηλότερο από το αντίστοιχο των Ελλήνων.

Ο Καντάφι όμως είχε ΧΡΥΣΟ ΠΙΣΤΟΛΙ! Για φαντάσου!

Άραγε με τα εκατομμύρια ευρώ σε μίζες που έφαγαν οι δικοί μας «δημοκράτες» του Πολυτεχνείου …πόσα φορτηγά με χρυσά πιστόλια θα αγόραζαν;

Με τους τόνους χρυσού που πούλησε κρυφά ο Σημίτης … πόσα χρυσά πιστόλια φτιάχνονται;

Τελικά τις αλλαγές στο στράτευμα μήπως τις ζήτησαν οι ξένοι ώστε να περάσουμε σε καθεστώς χούντας χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα ή ήταν τυχαίο γεγονός σε μία δύσκολη στιγμή; Μήπως μπήκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στην κορυφή για να έχουμε μια αναμενόμενη εξέλιξη στα γεγονότα; Γιατί το ξέρουμε …παρτίδα που δεν στήνεται … ποτέ της δεν κερδίζεται. Κι αυτοί είναι όλοι τύποι που μισούνε τις εκπλήξεις. Θέλουν να πατούν στα σίγουρα.

Και με τον Παπαδόπουλο της Χούντας κάπως έτσι έγινε… Λες και περίμεναν οι πάντες… Στρατηγοί, Εισαγγελείς, Πολιτικοί και άλλοι πουλημένοι… έναν βλάκα, αγράμματο κι ανισόρροπο να αναλάβει την εξουσία.

Συνταγματάρχης ήταν κι όχι Στρατηγός αλλά είχε πίσω του τη CIA, τη MOSSAD και όλη τη αφρόκρεμα της Ελληνικής Μασονίας.

Γι’ αυτό και δούλεψαν όλα σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.

Αναμένουμε λοιπόν αλλά ας μην είμαστε και χαλαροί.