Το σάπιο πολιτικό σύστημα είναι εδώ και
κρατάει καλά παίζοντας τα παιχνίδια του πάνω στην αδιαφορία και την
απάθειά μας. Καθόλου δεν τελείωσε, καθόλου δεν έχει φθαρεί.
Εδώ
και πέντε μέρες παρακολουθούμε σιωπηλοί και αμέτοχοι την διαδικασία
ανάδειξης της κρισιμότερης κυβέρνησης στην πρόσφατη ιστορία της
Ελλάδας. Και ο κυρίαρχος και υπερήφανος -υποτίθεται- λαός είναι
ολοκληρωτικά και εντυπωσιακά απών.
Καμία συμμετοχή, καμία πρόταση, καμία συγκέντρωση, καμία διαμαρτυρία.
Πλήρης και ολοκληρωτική παράδοση στις επιθυμίες, τις επιλογές και τις
τακτικές αυτών που οδήγησαν την χώρα στην διάλυση.
Πού είμαστε ρε διαμαρτυρόμενοι, αγανακτισμένοι, αδικημένοι και
περήφανοι Έλληνες που αξίζουμε κάτι καλύτερο ; Πού είμαστε εμείς ο
ορμητικός λαός που βγαίναμε κατά χιλιάδες στους δρόμους τόσα χρόνια και
κουνάγαμε σημαιάκια υποστήριξης στον έναν ή τον άλλον ; Πού είμαστε
εμείς που υποτίθεται οτι καταλάβαμε το λάθος της ψήφου μας ;
Καθόμαστε αμέτοχοι και παρακολουθούμε αυτούς, τους ίδιους, να μας
υπόσχονται μια ακόμα φορά οτι θα κάνουν το καθήκον τους. Οτι αυτή την
φορά θα μας σώσουν γιατί βάφτισαν πρωθυπουργό κάποιον άλλον. Οτι θα
δούμε κάποτε άσπρη μέρα.
Όχι, φίλοι μου, δεν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα όσο επιτρέπουμε σε αυτούς
τους ίδιους να συνεχίζουν το ίδιο βιολί. Δεν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα
όσο πιστεύουμε οτι αυτοί οι ίδιοι μπορεί κάποτε να αλλάξουν συμπεριφορά
και τακτική. Δεν θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα όσο τους επιτρέπουμε να
πατάνε το πόδι τους στην Βουλή και να αποφασίζουν για λογαριασμό μας.
Δικαίωμά μας βεβαίως να καθόμαστε αμέτοχοι και να εμπιστευόμαστε για
μια ακόμη φορά αυτούς τους ίδιους που εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία,
επιλέξαμε. Δημοκρατία έχουμε και όντως, αυτή είναι η επιλογή μας και
πρέπει όλοι να την σεβαστούν. Θέλω όμως να παρακαλέσω για ένα πράγμα
μόνο.
Στην επόμενη συγκέντρωσή μας, σας παρακαλώ να κρατάμε και πάλι όλοι τα
κομματικά μας σημαιάκια. Ας αφήσουμε τις Ελληνικές σημαίες, ας μην τις
μαγαρίζουμε. Είναι ένα σύμβολο του παρελθόντος για την δημιουργία του
οποίου οι ρομαντικοί αφελείς προ παππούδες μας θυσίασαν χωριά ολόκληρα
σφαγμένα και καμμένα. Όχι μόνο το δικό τους αίμα αλλα και των γυναικών
τους και των παιδιών τους. Ελευθερία ή θάνατος. Καμία σχέση δεν έχουν
αυτό το σύμβολο και αυτά τα λόγια με την συμπεριφορά και την νοοτροπία
μας σήμερα.
Σας θερμοπαρακαλώ λοιπόν να μην περιφέρουμε τα κόκαλα και το αίμα αυτών
των ανθρώπων στις πολιτικές μας συγκεντρώσεις. Να μην χρησιμοποιούμε
το σύμβολό τους αφού δεν είμαστε πρόθυμοι να το στηρίξουμε.
Ας χρησιμοποιήσουμε τα κομματικά μας σημαιάκια, μια χαρά συμβολίζουν
την στάση και την νοοτροπία μας. Δεν είναι ντροπή να χρησιμοποιούμε το
σύμβολο που μας χαρακτηρίζει, ας εκφραστούμε ελεύθερα. Δημοκρατία
έχουμε.