Ερώτηση-βόμβα κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τον πρωθυπουργό
Γ. Παπανδρέου με αφορμή το θέμα των CDS, δηλαδή των γνωστών ασφαλίστρων
για την περίπτωση χρεοκοπίας της Ελλάδας! Η ερώτηση, το περιεχόμενο της οποίας είναι ανατριχιαστικό, προέρχεται από τον ακροδεξιό Αυστριακό ευρωβουλευτή Andreas
Mölzer και απευθύνεται προς την Κομισιόν, η οποία θα πρέπει να δώσει,
όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό του Ευρωκοινοβουλίου, γραπτή
απάντηση εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Ο ευρωβουλευτής
επικαλείται τις καταγγελίες που είχαν διατυπωθεί πρόσφατα στην ελληνική
Βουλή (προφανώς υπονοεί τον βουλευτή της Ν.Δ. Πάνο Καμμένο) και
-αναφερόμενος σε ιλιγγιώδη ποσά δεκάδων δισ. ευρώ- ζητεί από την
Επιτροπή εξηγήσεις για το πώς αντιμετωπίζει το θέμα. Το περιεχόμενο της ερώτησης παραπέμπει στην αγορά CDS από το
Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το 2009 και την πώλησή τους στη συνέχεια, μετά
την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και του Γ. Παπανδρέου στην
πρωθυπουργία. Παρατίθενται μάλιστα οι ισχυρισμοί ότι η «κερδοσκοπία»
σημειώθηκε «ενώ στα παρασκήνια ήδη γίνονταν διαπραγματεύσεις με το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» και το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας
«δεν ήταν γνωστό». Σημειώνεται πάντως ότι οι ανάλογες αιτιάσεις του κ.
Καμμένου είχαν διαψευστεί από την κυβέρνηση, καθώς και από τον αδελφό
του πρωθυπουργού Αντρίκο Παπανδρέου, το όνομα του οποίου έχει εμπλακεί
στην υπόθεση από τον βουλευτή. Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης, όπως έχει αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι το εξής: Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης προς την Επιτροπή Αρθρο 117 του Κανονισμού Andreas Mölzer (NI) Θέμα: Κερδοσκοπία του Ελληνα πρωθυπουργού σε βάρος της χώρας του Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου κατηγορήθηκε στο ελληνικό
Κοινοβούλιο ότι απέκτησε μια περιουσία εκμεταλλευόμενος εμπιστευτικές
πληροφορίες για την ελληνική δυσχερή θέση. Κατά το έτος 2009 η
συντηρητική κυβέρνηση αγόρασε τις συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης
(Credit Default Swaps) στην αξία του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, οι οποίες
πωλήθηκαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους στον Παπανδρέου με κέρδος
σχεδόν 30.000.000 ευρώ, επομένως σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία
το πρόβλημα στη χρηματοπιστωτική αγορά δεν ήταν γνωστό, ενώ στα
παρασκήνια ήδη γίνονταν διαπραγματεύσεις με το Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο (ΔΝΤ) για πακέτο ενίσχυσης. Η πώληση των συμβάσεων ανταλλαγής
κινδύνου αθέτησης, μέσω της οποίας η ελληνική χρεοκοπία μπορεί να
μετατραπεί σε κερδοφόρα επιχείρηση, πραγματοποιήθηκε στην καλύτερη
στιγμή για τον αγοραστή και στη χειρότερη για τον πωλητή. Λόγω των
πακέτων στήριξης, αυτές οι συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης θα
αποκτούσαν στο μεταξύ αξία 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Επομένως, ο Παπανδρέου επωφελείται όσο η Ελλάδα δεν εξυγιαίνεται. 1. Γνωρίζει η Επιτροπή της Ε.Ε. τις εν λόγω κατηγορίες; 2. Πώς αντέδρασε ή θα αντιδράσει η Επιτροπή απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες; 3. Εάν δεν έχει αντιδράσει, ποιες αντιδράσεις προβλέπονται; 4. Πώς θα αποτραπούν μιμητές σε άλλες χώρες, οι οποίοι από τη θέση ισχύος τους επηρεάζουν σημαντικά τη διαχείριση των χρεών; Από την εφημερίδα “Δημοκρατία” Πηγη