Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας
στρατηγός Φιλοποίμην,είδε τη διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα
του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου,κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά
σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευτεί το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδας.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό-και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: “Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος”
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε,δηλαδή,την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί στο
φουρτουνιασμένο πέλαγος,που κλυδωνίζεται μεν λόγω των κυμάτων,αλλά που
δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι.. Οι Ρωμαίοι-επιβεβαιώνοντας τους φόβους του
Φιλοποίμενα-ήρθαν.Οι Γότθοι ήρθαν.Οι Άβαροι ήρθαν.Οι Φράγκοι ήρθαν.Οι
Τούρκοι ήρθαν.Οι Άραβες ήρθαν. Οι Γερμανοί ήρθαν.Σύμμαχοι ήρθαν,προδότες
ήρθαν,χρεωκοπίες ήρθαν,μνημόνια ήρθαν...
Αλλά ο ασκός,σε πείσμα όλων αυτών και πολλών άλλων,"μηδεποπωτε βυθίζεται"!