Η Κύπρος
έχει δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης στο τομέα του τουρισμού, στη
παροχή υπηρεσιών σε τομείς όπως η παιδεία και η υγεία , στη ναυσιπλοΐα ,
στο διεθνές εμπόριο με δεδομένη μάλιστα τη θέση της ανάμεσα σε τρείς
ηπείρους. Έχει δυνατότητα να γίνει αυτάρκης σε αγροτικά προϊόντα καθώς
και στη κτηνοτροφία . Μπορεί να εκμεταλλευτεί τον ήλιο και τον αέρα για
να έχει φθηνότερη ενέργεια.
Όλοι αυτοί οι τομείς για να αναπτυχθούν χρειάζονται τη βοήθεια του
κράτους. Το κράτος όμως για να λειτουργήσει ως μηχανισμός λαϊκός,
χρειάζεται να διευθύνεται από λαϊκές πολιτικές δυνάμεις που θα είναι
αποφασισμένες να έρθουν σε σύγκρουση με την
ολιγαρχία του πλούτου
και συγκεκριμένα των τραπεζών, που αν θέλουν χρηματοδοτούν οτιδήποτε
και αν το πράξουν καθιστούν ασύμφορη τη προσπάθεια λόγω του υψηλού
κόστους του χρήματος από το οποίο επωφελούνται μερικοί τοκογλύφοι.
Εκείνο που χρειάζεται σήμερα και πάντα ο τόπος είναι το φθηνό χρήμα,
το άτοκο χρήμα που μόνο το κράτος μπορεί να το έχει και να το
διαχειριστεί. Αν το φθηνό χρήμα συνδεθεί με την γνώση που θα δώσει τη
σωστή κατεύθυνση στην ανάπτυξη, τότε θα βάλουμε τις βάσεις μιας υγιούς
και ισχυρής οικονομίας.
Τούτο για να επιτευχθεί θέλει όπως είπαμε νέα ιδεολογικοπολιτική
κατεύθυνση και νέα μορφή κράτους ώστε να εκφράζει την λαϊκή βούληση του
εργαζόμενου λαού και συνεργαζόμενου με το κράτος του και όχι να εκφράζει
την θέληση των ολίγων όπως γίνεται σήμερα μέσα από τα
κόμματα και τις διεθνιστικές πλουτοκρατικές ιδεολογίες τους.
Ποιος θα επιχειρήσει να θεσμίσει τη κρατική τράπεζα που θα
ανταγωνιστεί τους ντόπιους τραπεζίτες; Από τα υπάρχοντα κόμματα της
εξουσίας, κανένα. Συνεπώς η λύση των οικονομικών προβλημάτων περνά μέσα
από την πολιτική σύγκρουση με τα κόμματα που στηρίζουν τη τραπεζοκρατία,
αριστερά , κεντρώα και δεξιά.
Ας μη περιμένουμε λοιπόν μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης που να διασώζουν την
εθνική οικονομία και
να προστατεύουν τα λαϊκά στρώματα. Όσο θα διαχειρίζονται την εξουσία τα
αντι-εθνικά κόμματα θα πρέπει να περιμένουμε μέτρα υπέρ των τραπεζών
και κατά των λαϊκών συμφερόντων. Η
οικονομική κρίση και
η αντιμετώπιση της από τα κόμματα του σοσιαλκαπιταλισμού και
αντι-εθνικισμού, συνδέεται με περαιτέρω συρρίκνωση της λαϊκής θέλησης
και κυριαρχίας και κατ’ επέκταση της εθνικής. Όπου το κράτος γίνεται
στην ουσία ένα ξένο σώμα, ένα καρκίνωμα που κατατρώει κάθε ζωντανό
κύτταρο του λαού.
Από την άλλη έχουμε την αμάθεια της μάζας που στηρίζει αυτό το
σύστημα
και περιμένει άβουλη την έξοδο από τη κρίση. Το ζητούμενο είναι να
ενεργοποιήσουμε έστω ένα μέρος αυτής της ανενεργού μάζας και να την
στρέψουμε κατά του συστήματος. Όμως πριν από εμάς τους εθνικιστές ,
έρχεται το ίδιο το σύστημα να κατευθύνει την
«αγανάκτηση», να ελέγξει την πραγματική αντίσταση και να την περιθωριοποιήσει. Μόνο την
διανόηση δεν μπορεί να ελέγξει. Πάνω σε αυτή θα στηριχθεί το ερχόμενο εθνικιστικό κίνημα.
Λουκάς Σταύρου
πηγη
http://ellas2.wordpress.com/